Etymologische betekenis boycot

Die reactie is precies wat het woord boycot ook nu nog betekent. Zijn naam werd al snel in andere talen overgenomen: boycotter in het Frans (), boycottieren in het Duits (), boycotten in het Nederlands () en bojkotirovat in het Russisch (). Geïnteresseerd in de andere Europese talen?. Een boycot is, in de oorspronkelijke zin, het verbreken van (handels)relaties met een land, een bedrijf of een individu. In de brede zin is het ook een verzaking om iets te doen, bijvoorbeeld een verkiezing boycotten om een statement te maken.
    Etymologische betekenis boycot Het Etymologisch Woordenboek van het Nederlands (EWN) is hét professionele etymologische naslagwerk voor de Nederlandse taal. In dit woordenboek vind je meer dan begrippen met daarbij de woordherkomst. Nu eenvoudig en direct toegankelijk.
etymologische betekenis boycot

Boycot definitie

cot Verbuigingen: boycots, boycotten (meerv.) keer dat iets of iemand tegengehouden of buitengesloten wordt Voorbeelden: 'een boycot tegen producten uit een politiek fout land', 'culturele boycot' Synoniemen: uitsluiting 11 definities. A boycott is an act of nonviolent, voluntary abstention from a product, person, organisation, or country as an expression of is usually for moral, social, political, or environmental reasons. Boycot definitie BOYCOTT definition: 1. to refuse to buy a product or take part in an activity as a way of expressing strong. Learn more.
boycot definitie

Origine boycot

A boycott is an act of nonviolent, voluntary abstention from a product, person, organisation, or country as an expression of protest. It is usually for moral, social, political, or environmental reasons. By , the term “boycott” was now being used to describe things figuratively, with one article in The Spectator describing how nature had “Boycotted London from Kew to Mile End.” Less than a year after the boycott on Boycott, the word was a staple of the English language worldwide. Origine boycot The term “boycott” has a significant historical connection to a person named Charles Boycott and a specific event that took place in Ireland in the late 19th century. In , Charles Boycott was a British land agent in County Mayo, Ireland.
origine boycot

Geschiedenis boycot

Boycot: Machtigste wapen uit de geschiedenis. Een Ierse rentmeester gaf onvrijwillig zijn naam aan het mogelijk effectiefste wapen uit de geschiedenis: de boycot. Landen verkregen hun vrijheid, magnaten werden gebroken en bedrijven gingen failliet doordat het collectief eendrachtig besloot ‘nee’ te zeggen. De Engelsman werd hierdoor totaal geïsoleerd. In een Ierse krant werd het gebeuren vermeld. Ze stelden daar dat zoiets nog niet eerder was gebeurd en dat er dus een nieuw woord nodig was. Dit woord werd ‘Boycot’ en maakte de koppige landeigenaar wereldberoemd. Charles Boycott verliet na de boycot al vrij snel het land.
    Geschiedenis boycot de boycot van de Olympische Spelen in in Moskou; de oproep voor het boycotten van de mini-wereldkampioenschappen voetbal in in Uruguay; de BDS-beweging, gericht tegen Israël, inzake de rechten van de Palestijnen. Het grote verschil met een embargo of economische sanctie, is dat een boycot geschiedt op basis van vrijwilligheid.
geschiedenis boycot

Betekenis boycotten

Boycotten [Let op: Spelling en uitleg uit ] doodverklaren, uitsluiten of in het algemeen zelf recht doen; naar kapitein James Boycott, in rentmeester van Graaf Erne, op een landgoed in het westen van Ierland, die weigerde toe te treden tot de Iersche landleague. Een boycot is, in de oorspronkelijke zin, het verbreken van (handels)relaties met een land, een bedrijf of een individu. In de brede zin is het ook een verzaking om iets te doen, bijvoorbeeld een verkiezing boycotten om een statement te maken. De redenen van een boycot kunnen van politieke aard zijn of dienen om een vorm van wraak uit te. Betekenis boycotten boycotten - Werkwoord 1. (ov) iemand uitsluiten, niet meer willen werken voor, leveren aan of kopen bij ♢ Na de executie van politieke gevangenen boycotte ik de producten uit dat land. 2. ergens niet meer aan mee doen zodat de activiteit niet doorgaat ♢ De leerlinge.
betekenis boycotten